İçinde anlatılmamış bir hikâye taşımaktan daha büyük bir eziyet yoktur. “Maya Angelou”

Posts Taggedben

Ben:Dünya biraz dursa… Sadece bir an. Dinlenebilsem. Yoruldum. Her şey çok hızlı geçiyor, sanki zaman peşimi bırakmıyor. Hiçbir şey durulmuyor. Koşmakla geçiyor ömrüm… Zaman akıyor da ben mi akamıyorum? Ruh:Koşmak diyorsun… Peki neye varmak için koşuyorsun? Ben:Ruh, bu soruların yoruyor beni. Yorulmamın sebebi sadece yorgunluk değil. Hayatın hep bir koşturmacası…

Ben: Yine aynı hataları yapıyorum! Kurtulmak istedikçe batıyorum. Aslında çıkış arıyorum. Yolumu bulamıyorum. Her defasında çözüme yaklaştım diyorum, olduğum yerde dönüyorum. Bir hengâme içinde, varacağım yeri bilmeden koşturuyorum. Engeli etrafımda ararken, kendimin engel olduğunu görüyorum. Neden böyleyim? Ruh: … Ben: Konuşsana! Hatalarımı, problemlerimi duymak istiyorum. Sessizce dinleyerek neyi değiştirebilirsin ki?…